این جند روز تعطیلات مسافرت  بودم . رفتم شمال سمت تنکابن خیلی هوا خوب بود . همیشه بزرگی و بوی شوری دریا بهم یه حس خاصی میده که فکرم و خالی میکنه .

جای همتون خالی بود .

رابطه ما الن خیلی معمولی میتونم بگم از حد یه دوست معمولیم معمولی تره . ما تماس زیادی با هم نداریم تو دانشگاهم که تمام سعیم و میکنم ازش دور باشم . اگر زنگی هم زده میشه بیشتر از حانب اونه .

من میدونم همه چیز تموم شدس ولی احساسم این موضوع و درک نمیکنه . دل دیگه تنگ میشه . واسه روزای خوبم واسه یه ادم خیلی خوب و ومهربون که میدونم دیگه مثلش پیدا نمیکنم . همه این چیزا رو میدونم .

قبل تعطیلات تو دانشکاه بهش اس ام دادم که جواب ارشد اومد مجاز شدی یا نه ؟

جوابم و نداد. پیش خودم فک کردم حتما اس ام اسم نرفته بوده .

تو تعطیلات هم که گوشیم و خاموش کرده بودم تا فکرم بیشتر اروم باشه .

دیروز عصری گوشیم و روشن کردم . نیم ساعت بعدش زنگ خورد یه شماره نا اشنا بود . برداشتم  دیدم خودشه زنگ زده .سلام و احوال پرسی کردم .گفت که ببخشید یادم رفت اون روز حواب اس ام است و بدم .( دلم شکست ازینکه فراموشم کرده بود ) پشت سرش گفت من همه وقتم و صرف کارم کردم .واسه همین دیگه به هیجی فک نمیکنم . گفتم مهم نیس .حالا مجاز شدی. گفت نه . اخه اون روز حواسم زیاد نبود . گفتم چرا ؟ گفت اخه مگه یادت نیس اون روز با هم رفتیم بیرون بعد من رفتم سر جلسه امتخان . هیجی نگفتم . روز مرد و بهش تبریک گفتم و گفتم فردا حتما یه کادوی خوب میگیری. گفت فک نکنم. گفتم مگه تو روز زن کادو نگرفتی گفت چرا گفتم پس تو هم کادو میگیری... ساکت شد . باز نصف مکالممون به سکوت گذشت بعد خدافظی .

یادم افتاد ما سال پیش روز زن بود که دوباره با هم دوس شدیم . چقد خوشحال بود اون روز .بهم یه جعبه کادو داد . که توش یه شال سفید و گلبرگای گل رز قرمز و گیلاس توش بود .

چقد سر گیلاسا خندیدیم .

اخه من خیلی گیلاس دوس دارم . اونم رفته بود گیلاس خریده بود ریخته بود اون تو .

یادش بخیر.