تنها

هیچ کس از دل من خبر نداره همه فقط نظر خودشونو میدن.  

مثل ادمهای  بی احساس فقط نفس میکشم . نمیدونم اسمشو میتونم بزارم زندگی یا نه. 

بی انگیزه درس خوندن . راه رفتن . بی هدف نگاه کردن.  

اینا نشونه چیه؟ ینی میشه یه روز هم بهار بیاد با اون یاسای خوش بوی بنفشش ؟ هیچ کس هیچی نمیدونم. 

باید جای من باشی تا بفهمی چی میگم . باید از دریچه چشمان من بنگری تا توان درک این لذت و بفهمی.