بعد رفتنت

  یاد داری..... آیا؟

                         شب مهتابی پاییز در آن گوشه ی دور

                         که تو خندان گفتی:دوستت دارم

                         آه آن شب آری تو به من دسته گلی دادی

                         و من بهر هر گل گلی از بوسه نثارت کردم

                         چه شب زیبایی من و تو دست به دست

                         اختران را ز دل ظلمت شب می دیدم

                         ناگهان ماه قشنگ زیر ابری دور از ما بنهفت

                         شب از نیمه گذشت ....آه......!

                         اکنون چه شب غمگینی من و غم تنهاییم

                         و تو مدهوش در آغوش دگر آه...نفرین بر شب!